Στα μέσα Γενάρη οι καταληψίες της Μundo Nuevo πληροφορούνται ότι ο δήμος Θέρμης (ιδιοκτήτης το κτιρίου) σε συνεννόηση με επιτελείο του ΟΚΑΝΑ έχουν συμφωνήσει την μίσθωση του κτιρίου για την δημιουργία σχολείου δεύτερης ευκαιρίας για εξαρτημένα άτομα και ότι έχει δρομολογηθεί αστυνομική επιχείρηση για την εκκένωση της κατάληψης.
Το ότι ανάμεσα σε δεκάδες άλλα κτίρια ιδιοκτησίας του δήμου επιλέχθηκε ένα κατειλημμένο από αναρχικούς κτίριο για να φιλοξενήσει μία κρατική δομή που φροντίζει για κοινωνικές ομάδες όπως οι τοξικοεξαρτημένοι είναι ολοφάνερο ότι πέρα από την πολιτική ξετσιπωσιά της αριστερής διακυβέρνησης και την συνέχεια του κράτους-χωροφύλακα σχετίζεται με μια ολοφάνερη και νέας κοπής καταστολή.
Δήμοι, Οργανισμοί, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, εκκλησία, πολιτιστικοί σύλλογοι, φιλανθρωπικές οργανώσεις και ότι μπορεί κανείς να φανταστεί, ανάλογα με τα κονέ, ανάλογα με τα κονδύλια, ανάλογα με τις συμπλεύσεις ή τους εκβιασμούς (πολιτικούς και οικονομικούς) αποτελούν για το κράτος πλέον πολιορκητικό κριό για την καταστολή απέναντι στις καταλήψεις και δούρειο ίππο για τον αποπροσανατολισμό και την απονεύρωση των κινημάτων και της κοινωνίας γενικότερα.
Μία καταστολή που πίσω από την μάσκα του «ανθρωπισμού», της «κοινωνικής πρόνοιας», της «ανάπλασης» της «ανάπτυξης» κ.ο.κ, υφαρπάζει κοινωνική νομιμοποίηση με την προπαγάνδα, την εξαγορά και εξαπάτηση κοινωνικών ομάδων, παρουσιάζοντας δήθεν κοινωνικό έργο. Την ίδια στιγμή που καταστέλλει βίαια τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, εντείνει την εκμετάλλευση, την λεηλασία και τον έλεγχο σε κάθε έκφανση της ζωής, η αναβαθμισμένη νεοφιλελευθερη πολιτική κράτους-κεφαλαίου πίσω από μια βιτρίνα Αριστεράς ανοίγει με τους χειρότερους όρους τον δρόμο για έναν ολοκληρωτισμό, που στο όνομα του «κοινού συμφέροντος», θα προσαρμόζει και θα κατευθύνει σταδιακά την κοινωνία προς την εξαθλίωση και τον αλληλοσπαραγμό ώστε να διασφαλίσει την πολιτική και οικονομική κυριαρχία των λίγων και των ισχυρών.
Κράτος και κεφάλαιο, με δεξιά ή αριστερή διαχείριση, έχουν πολλούς λόγους να φοβούνται την οργάνωση των καταπιεσμένων, των εκμεταλλευόμενων, των «από τα κάτω».
Όσο κι αν νομίζουν ότι κερδίζουν έδαφος χτυπώντας τις καταλήψεις, τους αυτόοργανωμένους χώρους και τις δομές του αγώνα είναι βαθιά νυχτωμένοι και κοιμούνται σε λάθος πλευρό.
Γιατί οι καταλήψεις δεν είναι απλά κτίρια που είχαν, έχουν ή θα έπρεπε να έχουν ιδιοκτήτη, αλλά απελευθερωμένοι χώροι για την ζύμωση και την ανάπτυξη των κοινωνικών και ταξικών αγώνων με μία επαναστατική προοπτική.
Είναι η εδαφικοποίηση των ιδεών, των αξιών, της θέλησης και της ευθύνης. Είναι η παρακαταθήκη, η έμπνευση και το μπόλιασμα που δείχνει στην κοινωνία, ποιος είναι ο δρόμος και ο τρόπος που θα απαλλαχτεί από τα δεσμά και τους πάτρονές της.
Το πώς, και το γιατί, πρέπει να αναλάβει την ζωή και να καθορίσει το μέλλον της.
Απέναντι στους μηχανισμούς, αυτού του χρεοκοπημένου κόσμου, σαν αναρχικοί επιλέγουμε την σύγκρουση με όλη αυτή την δυσωδία της κρατικής, παρακρατικής και θεσμικής βίας των εξουσιαστών που ολοένα ξεσκεπάζεται.
Και δεν αργεί η στιγμή που η κοινωνία θα αναδυθεί μέσα από τον βούρκο του φόβου, της αδράνειας, της ανάθεσης, της εξατομίκευσης και χειραφετημένη πια θα γκρεμίσει οτιδήποτε συντηρεί και αναπαράγει αυτό το σάπιο σύστημα, χτίζοντας στην θέση του ένα κόσμο χωρίς ανισότητες, αδικία και καταπίεση.
Απέναντι στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς κράτους –δήμου- διοίκησης του Ο.Κ.Α.Ν.Α,
Τις προσπάθειες «εξευγενισμού» της καταστολής από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ,
Τις πολιτικές, επιχειρηματικές και επιχειρησιακές διασυνδέσεις πολιτικών παραγόντων, εργολάβων και σωμάτων ασφαλείας.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ MUNDO NUEVO!
. Πώς να σωπάσω μέσα μου
